به گزارش غیردولتی نیوز به نقل از خبرگزاری دانشجو، محمد عبیسی؛* مدت زیادی از دادگاهی شدن دونالد ترامپ به اتهام تجاوز و تعرض جنسی و نگهداری اسناد محرمانه نمی‌گذرد. مسئله‌ای که مورد توجه بسیاری از خبرگزاری‌های داخلی و خارجی قرار گرفته است.
فارغ ازپشت پرده‌های سیاسی موجود در این حادثه و نتیجه دادگاه، نفس این مسئله که بتوان رئیس جمهور یکی از بزرگترین و قدرمتمند‌ترین کشور‌های دنیا را پس از دوره ریاست جمهوریش به دادگاه بکشانی مسئله مهم و قابل توجهی است که از حاکمیت قانون در ساز و کار‌های حکمرانی کشور حکایت دارد.
هر چند این چنین حوادثی در ایران کمی دور از تصور است، ولی محاکمه مقامات بلند پایه‌ای همچون رئیس جمهور در بسیاری از کشور‌های غربی مسبوق به سابقه است. در فرانسه ژاک شیراک به عنوان بیست دومین ریس جمهور فرانسه، اولین رئیس جمهور فرانسه بود که پایش به محاکم قضایی رسید. وی قبل از رسیدن به پست ریاست جمهوری، مدتی شهردار پاریس بود. ایجاد مشاغل کاذب در دوران شهردار بودن شیراک، سوءاستفاده از قدرت در فاصله زمانی ۲۶ اکتبر ۱۹۹۲ تا یکم مارس ۱۹۹۴ و اختلاس از اموال عمومی در فاصله زمانی یکم مارس ۱۹۹۴ تا ۱۶ می ۱۹۹۵ از جمله اتهامات رییس جمهور پیشین فرانسه بود. شیراک متهم بود که با سوءاستفاده از موقعیت شغلی خویش، برای دوستان سیاسی خود ۲۱ شغل کاذب را در شهرداری پاریس ایجاد کرده است و این افراد بدون اینکه در شهرداری حضور داشته باشند، ماهانه حقوق خود را از آنجا دریافت می‌کرده اند.
نیکولای سارکوزی بیست و سومین رئیس جمهور فرانسه نیز به دلیل تلاش برای رشوه دادن به یک قاضی پس از ترک پست در ازای اطلاعات محرمانه درباره تحقیقات در مورد امور مالی کمپین‌های انتخاباتی‌اش در سال ۲۰۰۷ مجرم شناخته شد. داستان به همینجا ختم نشد. سارکوزی به اتهام فساد مالی و تامین مالی غیرقانونی یک کمپین انتخاباتی مرتبط با ادعای حمایت مالی لیبی برای نامزدی ریاست جمهوری او در سال ۲۰۰۷ نیز محاکمه شد و در پایان به سه سال حبس محکوم شد.
در ایتالیا سیلویو برلوسکونی که سابقه چهار دوره نخست وزیری ایتالیا را در پرونده خود داشت و در کنار سیاست، سرمایه داری بزرگ در این کشور شمرده می‌شد به دلیل اتهامات اخلاقی و خرید و فروش سناتور‌ها جهت تضعیف و درنهایت واژگونی دولت رومانو پرودی در سال‌های ۲۰۰۶ – ۲۰۰۸ به حبس و پرداخت جریمه نقدی و انجام خدمات اجتماعی محکوم شد.
تمام این افراد نمونه‌ای از کسانی بودند که به دلیل اتهامات مختلف مالی، اداری و یا حتی جنسی مجبور به پاسخ گویی در برابر دستگاه عدالت کشور خود بوده و در نهایت مجبور به پذیرش مجازات شده اند. در قوانین اکثر این کشور‌ها رئیس جمهور دارای مصونیت قضایی است و این مصونیت پس از اتمام دوره ریاست جمهوری فرد منقضی می‌شود. این در حالی است که در ایران هیچ مقام اجرایی دارای مصونیت قضایی حتی در دوره خدمت خود نیست، اما گاهی دیده می‌شود دستگاه قضا از دادگاهی کردن یک مسئول درجه چندم نیز ابا دارد، هیچکس هم نمی‌داند این مصونیت نانوشته از کجا نشات می‌گیرد.
نمی‌دانم شاید اگر ترامپ هم رئیس جمهور ایران بود، با سلام و صلوات سر و ته داستانش را هم می‌آوردند و محاکمه وی را سبب تضعیف نظام می‌دانستند و در نهایت ترامپ نیز در مجمع تشخیص مصلحت نظام در حال تشخیص مصلحت اسلام و مسلمین بود.
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
