متن پیش‌رو سخنرانی بابک نگاهداری، رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی است که در آخرین نشست خانه گفت‌وگوی دانشگاه آزاد ایراد شده است.
*تیرماه سال گذشته مرکز پژوهش‌های مجلس برنامه هفتم پیشنهادی خود را با همین عنوان تهیه و در اختیار دولت، مجمع تشخیص مصلحت نظام و رهبری قرار داد. در این برنامه تحلیل‌های راهبردی وضعیت کشور و رویکردهایی که برای وضعیت کشور پیشنهاد می‌شود، در نظر گرفته شده است. درنتیجه ۵۹ ماده متناسب با همان راهبردها تهیه و در اختیار آقای رئیسی و مجمع تشخیص مصلحت نظام قرار داده شد.
*باید این را نیز در نظر گرفت که قرار نیست برنامه هفتم توسعه در ادامه ۶ برنامه قبلی تدوین شود. ارزیابی‌ها نیز نشان از آن دارد که میزان تحقق برنامه‌های قبلی توسعه تنها ۳۰ درصد بوده است.
* اهمیت برنامه هفتم توسعه به علت اتفاقاتی است که در کشور رخ داده است. از قبیل مشکلات اقتصادی که گریبان‌گیر مردم است یا مسائل و مشکلات اجتماعی که کشور سال گذشته از سر گذراند.
*نباید اجازه دهیم دشمن بی‌آیندگی را به ما القا کند. یعنی مجموعه دانشگاهی، فکری و صاحبنظران کشور، باید نسبت به تهیه تصویر آینده امیدوارانه و واقعی کشور، تلاش کنند. این تصویر باید برمبنای واقعیت باشد؛ زیرا به‌طور واقع مجموعه مشکلات کشور از یک سو و عدم تحقق برخی از اهداف برنامه ۲۰ ساله از سوی دیگر، صحبت آینده را برای افکار عمومی امروز کشور مشکل کرده است. ا
*برای این آینده‌آفرینی و تدوین برنامه‌های پیشرفت و توسعه آینده با ۲ لنگر روبه‌رو هستیم. یک لنگر همان لنگر عینی با واقعیت‌های موجود در کشور است و لنگرگاه ذهنی، لنگر دیگر آن است. جدا از لنگرگاه عینی باید قبول کرد که تصورات ذهنی نیز برای رسیدن به پیشرفت می‌تواند نقش‌آفرین باشند.
* اول از همه جمهوری اسلامی ایران در گام دوم انقلاب به یک سطح پیشرفته‌ای از ایده حکمرانی احتیاج دارد.
* باید فرآیندها و چگونگی پیشرفت جایگزین خروجی‌محوری فرآیندها شوند. به بیان دیگر، به جای آنکه بر درصدها و خروجی تمرکز شود، باید بر فرآیند و چگونگی پیشرفت سخن گفت. مانند زمانی که می‌گوییم ۸ درصد توسعه اقتصادی در کشور ایجاد شده اما در عمل تنها نیم درصد نتیجه حاصل می‌شود. بنابراین تعریف، نیاز به یک زیست‌بوم جدید برای ۵ سال آینده کشور است.
*دولت درحقیقت تنها نقش تسهیلگری در این هم‌آوری مردمی را باید ایفا کند. به بیان دیگر، دولت قرار نیست همه مسائل کشور را حل کند. در این زمینه استعاره‌ای وجود دارد که می‌گوید «دولت پارو زن، در مقابل دولت سکان‌دار».
متن کامل را اینجا بخوانید.
منبع: فرهیختگان
